poniedziałek, 8 lipca 2013

I. Cel, członkowie i zadania

1. Dzieło Duchowej Pomocy Powołaniom „Przyjaciele Paradyża” jest stowarzyszeniem wiernych
powołanym przez Biskupa Diecezji Zielonogórsko-Gorzowskiej w celu podejmowania modlitwy i dzieł apostolskich, wspierających Biskupa Diecezjalnego w działaniu na rzecz powołań kapłańskich i zakonnych. Realizuje się przez to „spoczywający na całej wspólnocie chrześcijańskiej obowiązek troski o powołania, ażeby wystarczająco zaradzić potrzebom świętej posługi w całym Kościele” (por. KPK, kan. 233).
  2. Dzieło Duchowej Pomocy Powołaniom „Przyjaciele Paradyża” istnieje i działa na terenie Diecezji Zielonogórsko-Gorzowskiej.     3. Członkami Dzieła mogą być: a) wierni należący kanonicznie do Diecezji Zielonogórsko-Gorzowskiej b) wierni nie należący kanonicznie do Diecezji Zielonogórsko-Gorzowskiej, ale przebywający na jej terenie czasowo lub na stałe, np. podlegający ordynariuszom personalnym c) wierni nie należący kanonicznie do Diecezji Zielonogórsko-Gorzowskiej i nie przebywający na jej terenie, ale w jakiś sposób z nią związani, jak osoby pochodzące z tutejszej Diecezji, rodziny, krewni i przyjaciele kapłanów lub alumnów tutejszego Seminarium itp.
    4. Głównym i podstawowym zadaniem członków Dzieła jest apostolstwo modlitwy i świadectwa życia, przez które mają oni służyć pomocą osobom powołanym oraz pomagać w budzeniu nowych powołań kapłańskich, zakonnych i misyjnych. Zadanie to realizuje się w trzech wymiarach: a) codzienna i regularna modlitwa za powołanych i o nowe powołania, która jest głównym zadaniem członków Dzieła, ofiarowana w następujących intencjach: - za Ojca św., biskupów naszej diecezji oraz wszystkich jej kapłanów, szczególnie za duszpasterzy swoich wspólnot parafialnych; - za alumnów, wychowawców i wykładowców Zielonogórsko-Gorzowskiego Wyższego Seminarium Duchownego w Paradyżu; - za wspólnoty zakonne, posługujące w naszej diecezji; - o nowe powołania kapłańskie, zakonne i misyjne, zwłaszcza dla Diecezji Zielonogórsko-Gorzowskiej; - za osoby duchowne i zakonne, przeżywające szczególne trudności na drodze powołania; - za zmarłych biskupów, kapłanów i alumnów naszej diecezji oraz za zmarłych kapłanów i osoby zakonne, z których posługi korzystali; b) pogłębianie własnej wiary i rozwijanie życia duchowego, aby stać się świadomym i aktywnym członkiem Kościoła w swojej wspólnocie parafialnej i przez to służyć pomocą duszpasterzom w kształtowaniu życia lokalnej wspólnoty Kościoła; c) dawanie świadectwa swojej wiary i przywiązania do Kościoła, aby wesprzeć osoby powołane tworzeniem wokół nich atmosfery szacunku i zrozumienia.
    5. Dodatkowym i drugorzędnym zadaniem, realizowanym na miarę indywidualnych możliwości członków Dzieła, jest troska o materialne potrzeby Seminarium oraz Duszpasterstwa Powołań.
      6. Członkiem Dzieła zostaje osoba, która świadomie i dobrowolnie złoży „Deklarację przystąpienia do Dzieła Duchowej Pomocy powołaniom”, poświadczoną własnoręcznym podpisem, na ręce opiekuna koła. Wzór deklaracji ustala moderator diecezjalny. Opiekun koła parafialnego odsyła deklaracje nowych członków moderatorowi diecezjalnemu, a w parafii zachowuje ich kopie lub stale aktualizowaną listę imienną członków Dzieła.
       7. Nie jest ważna deklaracja złożona w imieniu innej osoby, jeśli nie została przez nią świadomie i dobrowolnie podpisana.
      8. Przyjęcie nowych członków Dzieła powinno być dokonywane podczas Mszy św. z liczniejszym udziałem wiernych, zwłaszcza w niedzielę lub w I czwartek miesiąca. Może mieć formę uroczystego błogosławieństwa, którego formuła zostanie przedstawiona do zatwierdzenia Biskupowi Diecezjalnemu. Z momentem przyjęcia wiąże się także wręczenie legitymacji „Przyjaciela Paradyża”. Wzór legitymacji ustala moderator diecezjalny, a wypełnia ją i pieczętuje proboszcz parafii.
      9. Członkiem Dzieła zostaje się i wszelkie obowiązki z tego tytułu zaciąga w momencie złożenia deklaracji, a nie w momencie obrzędu, o którym mowa w rozdz. I pkt. 8. Nawet gdyby powyższego obrzędu w ogóle nie było, przynależność do Dzieła jest ważna od chwili złożenia deklaracji.
      10. Członek Dzieła może w każdej chwili podjąć dobrowolną decyzję o rezygnacji z członkostwa. Członkostwo ustaje w momencie oświadczenia takiej woli.
      11. Członek Dzieła może być pozbawiony członkostwa, gdy: - zachodzi sytuacja zapisana w kan. 316 Kodeksu Prawa Kanonicznego - członek prowadzi gorszący tryb życia lub w rażący sposób zaniedbuje obowiązki - członek nie podtrzymuje łączności z kołem parafialnym przez okres co najmniej 1 roku. Decyzję o pozbawieniu członkostwa podejmuje opiekun koła. Powinien on taką decyzję skonsultować z proboszczem parafii, o ile sam nie pełni tego urzędu. Powinien także zasięgnąć opinii lidera koła.
      12. Zmiana miejsca zamieszkania nie oznacza utraty członkostwa. Członek Dzieła może w takiej sytuacji wstąpić do koła w nowej parafii swojego zamieszkania, lub – gdy nie ma takowego – wstąpić do najbliższego koła albo podtrzymywać kontakt ze swoim dotychczasowym kołem np. korespondencyjnie czy przez okolicznościowe odwiedziny i udział w spotkaniach. Może także pozostawać w kontakcie z moderatorem diecezjalnym.
       13. Nie wolno pozbawiać członkostwa osób, które z powodu choroby lub podeszłego wieku nie mogą czynnie brać udziału w inicjatywach koła parafialnego. Modlitwa tych osób powinna być uważana za szczególne bogactwo duchowe wspólnoty Dzieła. Członkowie koła podejmą wszelkie działania, aby te osoby odwiedzać, zaopatrywać w materiały formacyjne i powiadamiać o podejmowanych inicjatywach, aby przynajmniej duchowo mogły w ich brać udział.
       14. Osoby, które zrezygnowały z członkostwa lub je utraciły, powinny być niezwłocznie skreślone z ewidencji przez opiekuna koła. Zaktualizowaną listę członków wystarczy przekazywać moderatorowi diecezjalnemu raz w roku (zob. rozdz. II, pkt. 8e).
       15. Opiekun koła prowadzi osobną listę zmarłych członków koła, aby cała wspólnota pamiętała o nich w modlitwie. Wskazane jest, aby taką listę raz w roku przekazać moderatorowi diecezjalnemu.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz