I. Cel, członkowie i zadania

1. Dzieło Duchowej Pomocy Powołaniom „Przyjaciele Paradyża” jest stowarzyszeniem wiernych

powołanym przez Biskupa Diecezji Zielonogórsko-Gorzowskiej w celu podejmowania modlitwy i dzieł apostolskich, wspierających Biskupa Diecezjalnego w działaniu na rzecz powołań kapłańskich i zakonnych. Realizuje się przez to „spoczywający na całej wspólnocie chrześcijańskiej obowiązek troski o powołania, ażeby wystarczająco zaradzić potrzebom świętej posługi w całym Kościele” (por. KPK, kan. 233).

  2. Dzieło Duchowej Pomocy Powołaniom „Przyjaciele Paradyża” istnieje i działa na terenie Diecezji Zielonogórsko-Gorzowskiej.     3. Członkami Dzieła mogą być: a) wierni należący kanonicznie do Diecezji Zielonogórsko-Gorzowskiej b) wierni nie należący kanonicznie do Diecezji Zielonogórsko-Gorzowskiej, ale przebywający na jej terenie czasowo lub na stałe, np. podlegający ordynariuszom personalnym c) wierni nie należący kanonicznie do Diecezji Zielonogórsko-Gorzowskiej i nie przebywający na jej terenie, ale w jakiś sposób z nią związani, jak osoby pochodzące z tutejszej Diecezji, rodziny, krewni i przyjaciele kapłanów lub alumnów tutejszego Seminarium itp.
    4. Głównym i podstawowym zadaniem członków Dzieła jest apostolstwo modlitwy i świadectwa życia, przez które mają oni służyć pomocą osobom powołanym oraz pomagać w budzeniu nowych powołań kapłańskich, zakonnych i misyjnych. Zadanie to realizuje się w trzech wymiarach: a) codzienna i regularna modlitwa za powołanych i o nowe powołania, która jest głównym zadaniem członków Dzieła, ofiarowana w następujących intencjach: - za Ojca św., biskupów naszej diecezji oraz wszystkich jej kapłanów, szczególnie za duszpasterzy swoich wspólnot parafialnych; - za alumnów, wychowawców i wykładowców Zielonogórsko-Gorzowskiego Wyższego Seminarium Duchownego w Paradyżu; - za wspólnoty zakonne, posługujące w naszej diecezji; - o nowe powołania kapłańskie, zakonne i misyjne, zwłaszcza dla Diecezji Zielonogórsko-Gorzowskiej; - za osoby duchowne i zakonne, przeżywające szczególne trudności na drodze powołania; - za zmarłych biskupów, kapłanów i alumnów naszej diecezji oraz za zmarłych kapłanów i osoby zakonne, z których posługi korzystali; b) pogłębianie własnej wiary i rozwijanie życia duchowego, aby stać się świadomym i aktywnym członkiem Kościoła w swojej wspólnocie parafialnej i przez to służyć pomocą duszpasterzom w kształtowaniu życia lokalnej wspólnoty Kościoła; c) dawanie świadectwa swojej wiary i przywiązania do Kościoła, aby wesprzeć osoby powołane tworzeniem wokół nich atmosfery szacunku i zrozumienia.
    5. Dodatkowym i drugorzędnym zadaniem, realizowanym na miarę indywidualnych możliwości członków Dzieła, jest troska o materialne potrzeby Seminarium oraz Duszpasterstwa Powołań.
      6. Członkiem Dzieła zostaje osoba, która świadomie i dobrowolnie złoży „Deklarację przystąpienia do Dzieła Duchowej Pomocy powołaniom”, poświadczoną własnoręcznym podpisem, na ręce opiekuna koła. Wzór deklaracji ustala moderator diecezjalny. Opiekun koła parafialnego odsyła deklaracje nowych członków moderatorowi diecezjalnemu, a w parafii zachowuje ich kopie lub stale aktualizowaną listę imienną członków Dzieła.
       7. Nie jest ważna deklaracja złożona w imieniu innej osoby, jeśli nie została przez nią świadomie i dobrowolnie podpisana.
      8. Przyjęcie nowych członków Dzieła powinno być dokonywane podczas Mszy św. z liczniejszym udziałem wiernych, zwłaszcza w niedzielę lub w I czwartek miesiąca. Może mieć formę uroczystego błogosławieństwa, którego formuła zostanie przedstawiona do zatwierdzenia Biskupowi Diecezjalnemu. Z momentem przyjęcia wiąże się także wręczenie legitymacji „Przyjaciela Paradyża”. Wzór legitymacji ustala moderator diecezjalny, a wypełnia ją i pieczętuje proboszcz parafii.
      9. Członkiem Dzieła zostaje się i wszelkie obowiązki z tego tytułu zaciąga w momencie złożenia deklaracji, a nie w momencie obrzędu, o którym mowa w rozdz. I pkt. 8. Nawet gdyby powyższego obrzędu w ogóle nie było, przynależność do Dzieła jest ważna od chwili złożenia deklaracji.
      10. Członek Dzieła może w każdej chwili podjąć dobrowolną decyzję o rezygnacji z członkostwa. Członkostwo ustaje w momencie oświadczenia takiej woli.
      11. Członek Dzieła może być pozbawiony członkostwa, gdy: - zachodzi sytuacja zapisana w kan. 316 Kodeksu Prawa Kanonicznego - członek prowadzi gorszący tryb życia lub w rażący sposób zaniedbuje obowiązki - członek nie podtrzymuje łączności z kołem parafialnym przez okres co najmniej 1 roku. Decyzję o pozbawieniu członkostwa podejmuje opiekun koła. Powinien on taką decyzję skonsultować z proboszczem parafii, o ile sam nie pełni tego urzędu. Powinien także zasięgnąć opinii lidera koła.
      12. Zmiana miejsca zamieszkania nie oznacza utraty członkostwa. Członek Dzieła może w takiej sytuacji wstąpić do koła w nowej parafii swojego zamieszkania, lub – gdy nie ma takowego – wstąpić do najbliższego koła albo podtrzymywać kontakt ze swoim dotychczasowym kołem np. korespondencyjnie czy przez okolicznościowe odwiedziny i udział w spotkaniach. Może także pozostawać w kontakcie z moderatorem diecezjalnym.
       13. Nie wolno pozbawiać członkostwa osób, które z powodu choroby lub podeszłego wieku nie mogą czynnie brać udziału w inicjatywach koła parafialnego. Modlitwa tych osób powinna być uważana za szczególne bogactwo duchowe wspólnoty Dzieła. Członkowie koła podejmą wszelkie działania, aby te osoby odwiedzać, zaopatrywać w materiały formacyjne i powiadamiać o podejmowanych inicjatywach, aby przynajmniej duchowo mogły w ich brać udział.
       14. Osoby, które zrezygnowały z członkostwa lub je utraciły, powinny być niezwłocznie skreślone z ewidencji przez opiekuna koła. Zaktualizowaną listę członków wystarczy przekazywać moderatorowi diecezjalnemu raz w roku (zob. rozdz. II, pkt. 8e).
       15. Opiekun koła prowadzi osobną listę zmarłych członków koła, aby cała wspólnota pamiętała o nich w modlitwie. Wskazane jest, aby taką listę raz w roku przekazać moderatorowi diecezjalnemu.

II. Struktura organizacyjna Dzieła

1. Dzieło Duchowej Pomocy Powołaniom jest stowarzyszeniem o zasięgu diecezjalnym i podlega Biskupowi Diecezjalnemu, który je powołuje oraz kieruje jego działalnością.

2. Ponieważ Dzieło pełni swoje zadania przede wszystkim na rzecz powołań kapłańskich dla Diecezji Zielonogórsko-Gorzowskiej, pozostaje ono w ścisłym związku z Zielonogórsko-Gorzowskim Wyższym Seminarium Duchownym w Paradyżu, korzystając ze wsparcia duszpasterskiego, organizacyjnego i materialnego w działaniach o zasięgu diecezjalnym. Koordynatorem tej współpracy jest Rektor Seminarium. 3. W imieniu Biskupa Diecezjalnego bezpośrednią opiekę duchową i organizacyjną pełni powołany przez niego moderator diecezjalny, który jest powoływany spośród kapłanów na stałe pracujących w Seminarium.

4. Obowiązkiem moderatora diecezjalnego jest: a) przyjmowanie nowych członków Dzieła; b) zbieranie i aktualizowanie informacji o członkach i kołach Dzieła; c) współpraca z duszpasterzami – opiekunami kół oraz ich liderami; d) przygotowywanie materiałów formacyjnych i duszpasterskich; e) podtrzymywanie kontaktu z kołami i animowanie ich działalności, min. przez redagowanie „Listu do Przyjaciół Paradyża” przynajmniej 4 razy w roku oraz odwiedziny duszpasterskie w parafiach; f) organizowanie spotkań Dzieła o zasięgu diecezjalnym, w szczególności pielgrzymki „Przyjaciół Paradyża” i rekolekcji dla liderów; g) kontakt z Krajowym Duszpasterstwem Powołań oraz troska o uczestnictwo członków Dzieła w inicjatywach ogólnopolskich na rzecz powołań.

5. Podstawową jednostką organizacyjną Dzieła jest parafialne koło „Przyjaciół Paradyża”, zrzeszające członków Dzieła z terenu danej parafii. Koło parafialne powołuje proboszcz i on jest odpowiedzialny za działanie koła. Należy dążyć do powołania koła w każdej parafii, w której znajduje się przynajmniej pięć osób należących do Dzieła Duchowej Pomocy Powołaniom. Opiekę nad kołem proboszcz sprawuje osobiście lub przez wyznaczonego przez siebie opiekuna koła, wybranego spośród kapłanów przebywających stale w parafii (wikariuszy lub rezydentów).

6. Moderator diecezjalny w stosunku do kół i ich duszpasterzy oraz liderów posiada wyłącznie głos doradczy i nie jest ich przełożonym. Nie wnika w sprawy organizacyjne i finansowe poszczególnych kół.

7. Zadaniem koła parafialnego „Przyjaciół Paradyża” jest: a) wspólne realizowanie zadań „Przyjaciół Paradyża” określonych w rozdziale I pkt. 4 oraz mobilizowanie poszczególnych członków koła do sumiennego ich wypełniania w życiu prywatnym b) animowanie modlitwy za powołanych i o powołania w parafii, zwłaszcza wśród innych grup duszpasterskich c) animowanie dzieł apostolskich wspierających powołania, wspólnie z innymi grupami duszpasterskimi d) pozyskiwanie nowych członków Dzieła e) wspieranie proboszcza i innych duszpasterzy w wykonywaniu ich posługi poprzez zaangażowanie w różnorakie dzieła duchowe i materialne, podejmowane w parafii

8. Zadaniem opiekuna koła parafialnego jest: a) animowanie działalności koła w oparciu o wskazania moderatora diecezjalnego; b) animowanie modlitwy za powołanych i o powołania w parafii, wspólnie z członkami Dzieła; c) animowanie innych dzieł apostolskich wspierających powołania, wspólnie z członkami Dzieła; d) pozyskiwanie nowych członków Dzieła i zgłaszanie ich moderatorowi diecezjalnemu; e) zbieranie i aktualizowanie informacji o członkach i działalności koła oraz przesyłanie ich moderatorowi diecezjalnemu; f) czuwanie nad dystrybucją materiałów duszpasterskich dostarczanych przez moderatora diecezjalnego dla członków Dzieła; g) czuwanie nad uczestniczeniem członków koła parafialnego w diecezjalnych inicjatywach Dzieła; h) sprawowanie kontroli nad środkami finansowymi i materialnymi koła.

9. Opiekun koła powinien powołać jego lidera – godną, zaangażowaną i cieszącą się zaufaniem pozostałych członków osobę świecką należącą do koła. Sposób wybierania lidera pozostaje w gestii opiekuna koła, powinien on jednak przedtem w jakiś sposób zasięgnąć opinii członków koła.

10. Zadaniem lidera jest: a) wspieranie opiekuna koła w wykonywaniu jego zadań określonych w rozdziale II pkt. 8 b) koordynowanie działań członków koła określonych w rozdziale II pkt. 7.

11. Jeśli opiekun koła i jego członkowie uznają taką potrzebę, mogą powołać także skarbnika koła lub inne osoby funkcyjne, które z wykonywania zadań powierzonych im przez koło zdają sprawę przed opiekunem, liderem i członkami.

12. Proboszcz parafii może podjąć decyzję o zawieszeniu działalności koła, jeśli liczba członków zdolnych do wykonywania swoich zadań jest mniejsza niż 5 osób. Zawieszenie działalności koła może trwać najwyżej 1 rok i należy w tym czasie podjąć wszelkie środki, aby przywrócić kołu zdolność działania. O zawieszeniu należy powiadomić moderatora diecezjalnego.

13. Rozwiązanie koła może być podjęte decyzją proboszcza, jeśli minął roczny okres zawieszenia działalności i nie udało się kołu przywrócić zdolności działania oraz nie ma nadziei, że da się to uczynić w najbliższym czasie. O rozwiązaniu należy pilnie powiadomić moderatora diecezjalnego.

14. Jeśli przemawiają za tym rozumne przyczyny, można powołać między-parafialne koło „Przyjaciół Paradyża”, skupiające członków Dzieła z terenu kilku sąsiednich parafii. Powołanie koła międzyparafialnego, ustalenie jego siedziby i opiekuna dokonuje się za porozumieniem zainteresowanych proboszczów.

15. Zadania koła między-parafialnego, jego opiekuna i lidera oraz inne zasady są takie same, jak koła parafialnego (zob. rozdział II pkt. 8-13).

16. Członkowie i opiekunowie kół między-parafialnych dołożą starań, aby z działalności kół wynikała korzyść dla wszystkich parafii, z których członkowie koła pochodzą.

17. Istnienie kół między-parafialnych należy traktować jako rozwiązanie tymczasowe i dążyć do przekształcenia ich w odpowiednią liczbę kół parafialnych, gdy warunki na to pozwolą.

18. Członkowie Dzieła pochodzący z parafii, w których nie istnieje koło „Przyjaciół Paradyża”, mogą uczestniczyć w działalności koła w innej pobliskiej parafii. Jeśli nie ma takiej możliwości, powinni podtrzymać bezpośredni kontakt z moderatorem diecezjalnym i pod jego opieką. Niech jednak usilnie dążą do pozyskania nowych członków Dzieła i powołania koła parafialnego.

19. Członkowie Dzieła przebywający poza Diecezją pozostają w bezpośrednim kontakcie z moderatorem diecezjalnym i pod jego opieką, mogą też uczestniczyć w inicjatywach Dzieła o zasięgu diecezjalnym lub gościnnie uczestniczyć w działalności kół.

20. W uzasadnionym przypadku moderator diecezjalny ma możliwość powołania koła „Przyjaciół Paradyża” o specjalnym charakterze, np. przy seminaryjne koło skupiające rodziców alumnów lub kapłanów itp. Ich działanie określałby osobny regulamin, zatwierdzony przez Biskupa Diecezjalnego.

III. Szczegółowe zobowiązania członków Dzieła wynikające z ich zadań

1. Podstawowym obowiązkiem członków Dzieła jest stała i regularna modlitwa w intencjach Dzieła określonych w rozdziale I pkt. 4a. Członkowie czynią zadość temu obowiązkowi poprzez: a) ofiarowanie każdego dnia jednej wybranej cząstki Różańca św. oraz Modlitwy „Przyjaciół Paradyża” (tekst umieszczony w aneksie); b) ofiarowanie w każdy I czwartek miesiąca lub w najbliższym możliwym dniu uczestnictwa we Mszy św. i przyjęcie Komunii św.

2. Członkowie Dzieła, którzy z powodu niepokonalnych przeszkód nie mogą spełnić powyższych obowiązków, zamienią je na inne zobowiązania, po zasięgnięciu rady opiekuna koła parafialnego lub – w razie niemożności – kierując się tylko własnym sumieniem.

3. Usilnie zachęca się członków Dzieła, aby podejmowali także dodatkowe, dobrowolne zobowiązania duchowe i modlitewne (post, pielgrzymka, adoracja i inne).

4. Usilnie zachęca się członków Dzieła, zwłaszcza tam, gdzie istnieją koła parafialne, aby w porozumieniu i pod kierunkiem duszpasterzy podejmowali wspólne i publiczne dzieła modlitewne w intencji powołań, spośród których szczególnie doradzić należy nabożeństwa o powołania lub adorację Najśw. Sakramentu w I czwartki miesiąca i w Tygodniu Modlitw o Powołania.

5. Obowiązkowi pogłębiania własnej wiary i rozwijania życia duchowego członkowie Dzieła czynią zadość przez regularne życie sakramentalne, rozważanie Pisma św., spotkania formacyjne, pielgrzymki, lekturę i inne formy, spośród których szczególną uwagę zwrócić należy na: a) regularny udział w spotkaniach formacyjnych kół parafialnych „Przyjaciół Paradyża”; b) udział delegacji kół wraz z liderem w corocznych rekolekcjach „Przyjaciół Paradyża”; c) udział jak najliczniejszej delegacji każdego koła parafialnego w corocznej pielgrzymce „Przyjaciół Paradyża” do Wyższego Seminarium Duchownego.

6. Obowiązek bycia świadomym i aktywnym członkiem Kościoła w jego wspólnocie lokalnej wypełnia się poprzez zaangażowanie w życie parafii i chętną pomoc duszpasterzom, ilekroć zajdzie potrzeba zarówno pomocy fizycznej, jak i włączenia się w jakieś dzieło duchowe.

7. Obowiązek dawania świadectwa swojej wiary i przywiązania do Kościoła realizuje się na zewnątrz (w miejscach pracy czy nauki, w rodzinie, w spotkaniach towarzyskich itp.) i polega na przedstawianiu pozytywnego obrazu Kościoła, na odważnym przyznawaniu się do własnej tożsamości chrześcijańskiej oraz roztropnym stawaniu w obronie Kościoła wobec różnych form krytyki czy ataków.

8. Troska o materialne potrzeby Seminarium i Duszpasterstwa Powołań nie może być interpretowana wyłącznie jako obowiązek składania ofiar przez członków Dzieła. Należy więc przestrzegać podanych niżej zasad: a) Członkowie Dzieła mogą przekazywać dowolnej wielkości ofiary, czyniąc to okazjonalnie lub dobrowolnie deklarując regularne składki w określonej przez siebie samych wysokości. Mogą je przesyłać do Seminarium osobiście lub za pośrednictwem proboszcza czy lidera grupy parafialnej; b) Nie wolno nakładać na członków Dzieła obowiązku składania ofiar materialnych, choć można ich do tego roztropnie zachęcać; nie wolno także określać wysokości składanych ofiar, pozostawiając to wyłącznie dobrej woli ofiarodawcy. Tam, gdzie istnieje zwyczaj przeciwny, należy go jak najrychlej zaniechać; c) Ofiarodawcy mogą określić przeznaczenie ofiary (na utrzymanie seminarium, na remont Paradyża, na działalność powołaniową czy na rzecz alumnów z uboższych rodzin). Jeśli tego nie uczynią, o przeznaczeniu środków zadecyduje Zarząd Seminarium. d) Osoby które ze względu na swoją sytuację materialną nie są w stanie przekazywać ofiar materialnych, wyrażają swoją troskę o potrzeby materialne Seminarium i Duszpasterstwa Powołań poprzez dodatkowy, dobrowolny dar duchowy (np. modlitwa lub post w tej intencji). e) Duszpasterze i opiekunowie grup „Przyjaciół Paradyża” niech starają się wyraźnie informować, że dar materialny nie jest obowiązkowy oraz wskazywać jako cel pierwszorzędny dar i ofiarę duchową, aby nie zniechęcać do uczestnictwa w Dziele osób w trudnej sytuacji materialnej.

IV. Postanowienia końcowe

1. Rektor Seminarium lub wyznaczony przez niego kapłan odprawi we wspólnocie seminaryjnej Mszę św. w intencji członków Dzieła oraz dobroczyńców Seminarium w każdy czwartek. Ponadto wspólnota seminaryjna otoczy regularną modlitwą wszystkich Przyjaciół Paradyża w czwartkowej adoracji Najświętszego Sakramentu i w cotygodniowej Nowennie do Matki Bożej Paradyskiej. Zmarłych członków Dzieła wspólnota seminaryjna każdego roku obejmie modlitwą wypominkową w okresie szczególnej modlitwy za zmarłych po uroczystości Wszystkich Świętych.

Aneks – modlitwa „Przyjaciół Paradyża”

          Niepokalana Dziewico Maryjo, której Bóg powierzył wychowanie Jezusa, Zbawiciela świata, bądź
wychowawczynią licznych młodych ludzi, których Duch Święty rozpali pragnieniem pójścia na służbę Odwiecznej Miłości.
        Upraszaj im łaskę rozeznania i odczytania daru powołania i gotowość pokornego pełnienia woli Bożej, aż do całkowitego zapomnienia o sobie i zjednoczenia z Jezusem.
        Wszystkim powołanym bądź pomocą i ostoją w czas próby i zwątpienia. Twojej opiece i obronie polecamy szczególnie nasze Seminarium Duchowne, aby nieustannie wzrastała tam pokora i cierpliwość, pracowitość i uczciwość, wiara żywa, a nade wszystko miłość do Ciebie i Twojego Syna, ranionego grzechami w sercach ludzi.
        Matko Cierpliwie Słuchająca, miej w szczególnej opiece tych kapłanów i kleryków, którzy dzisiaj najbardziej potrzebują Twej pomocy! Ozdobo Paradyża, Matko Słowa Przedwiecznego, nie gardź słowami moimi, ale je łaskawie wysłuchaj!

Amen.