1. Podstawowym obowiązkiem członków Dzieła jest stała i regularna modlitwa w intencjach Dzieła określonych w rozdziale I pkt. 4a. Członkowie czynią zadość temu obowiązkowi poprzez: a) ofiarowanie każdego dnia jednej wybranej cząstki Różańca św. oraz Modlitwy „Przyjaciół Paradyża” (tekst umieszczony w aneksie); b) ofiarowanie w każdy I czwartek miesiąca lub w najbliższym możliwym dniu uczestnictwa we Mszy św. i przyjęcie Komunii św.
2. Członkowie Dzieła, którzy z powodu niepokonalnych przeszkód nie mogą spełnić powyższych obowiązków, zamienią je na inne zobowiązania, po zasięgnięciu rady opiekuna koła parafialnego lub – w razie niemożności – kierując się tylko własnym sumieniem.
3. Usilnie zachęca się członków Dzieła, aby podejmowali także dodatkowe, dobrowolne zobowiązania duchowe i modlitewne (post, pielgrzymka, adoracja i inne).
4. Usilnie zachęca się członków Dzieła, zwłaszcza tam, gdzie istnieją koła parafialne, aby w porozumieniu i pod kierunkiem duszpasterzy podejmowali wspólne i publiczne dzieła modlitewne w intencji powołań, spośród których szczególnie doradzić należy nabożeństwa o powołania lub adorację Najśw. Sakramentu w I czwartki miesiąca i w Tygodniu Modlitw o Powołania.
5. Obowiązkowi pogłębiania własnej wiary i rozwijania życia duchowego członkowie Dzieła czynią zadość przez regularne życie sakramentalne, rozważanie Pisma św., spotkania formacyjne, pielgrzymki, lekturę i inne formy, spośród których szczególną uwagę zwrócić należy na: a) regularny udział w spotkaniach formacyjnych kół parafialnych „Przyjaciół Paradyża”; b) udział delegacji kół wraz z liderem w corocznych rekolekcjach „Przyjaciół Paradyża”; c) udział jak najliczniejszej delegacji każdego koła parafialnego w corocznej pielgrzymce „Przyjaciół Paradyża” do Wyższego Seminarium Duchownego.
6. Obowiązek bycia świadomym i aktywnym członkiem Kościoła w jego wspólnocie lokalnej wypełnia się poprzez zaangażowanie w życie parafii i chętną pomoc duszpasterzom, ilekroć zajdzie potrzeba zarówno pomocy fizycznej, jak i włączenia się w jakieś dzieło duchowe.
7. Obowiązek dawania świadectwa swojej wiary i przywiązania do Kościoła realizuje się na zewnątrz (w miejscach pracy czy nauki, w rodzinie, w spotkaniach towarzyskich itp.) i polega na przedstawianiu pozytywnego obrazu Kościoła, na odważnym przyznawaniu się do własnej tożsamości chrześcijańskiej oraz roztropnym stawaniu w obronie Kościoła wobec różnych form krytyki czy ataków.
8. Troska o materialne potrzeby Seminarium i Duszpasterstwa Powołań nie może być interpretowana wyłącznie jako obowiązek składania ofiar przez członków Dzieła. Należy więc przestrzegać podanych niżej zasad: a) Członkowie Dzieła mogą przekazywać dowolnej wielkości ofiary, czyniąc to okazjonalnie lub dobrowolnie deklarując regularne składki w określonej przez siebie samych wysokości. Mogą je przesyłać do Seminarium osobiście lub za pośrednictwem proboszcza czy lidera grupy parafialnej; b) Nie wolno nakładać na członków Dzieła obowiązku składania ofiar materialnych, choć można ich do tego roztropnie zachęcać; nie wolno także określać wysokości składanych ofiar, pozostawiając to wyłącznie dobrej woli ofiarodawcy. Tam, gdzie istnieje zwyczaj przeciwny, należy go jak najrychlej zaniechać; c) Ofiarodawcy mogą określić przeznaczenie ofiary (na utrzymanie seminarium, na remont Paradyża, na działalność powołaniową czy na rzecz alumnów z uboższych rodzin). Jeśli tego nie uczynią, o przeznaczeniu środków zadecyduje Zarząd Seminarium. d) Osoby które ze względu na swoją sytuację materialną nie są w stanie przekazywać ofiar materialnych, wyrażają swoją troskę o potrzeby materialne Seminarium i Duszpasterstwa Powołań poprzez dodatkowy, dobrowolny dar duchowy (np. modlitwa lub post w tej intencji). e) Duszpasterze i opiekunowie grup „Przyjaciół Paradyża” niech starają się wyraźnie informować, że dar materialny nie jest obowiązkowy oraz wskazywać jako cel pierwszorzędny dar i ofiarę duchową, aby nie zniechęcać do uczestnictwa w Dziele osób w trudnej sytuacji materialnej.
